Μ’ αυτήν την άμυνα δεν πας πουθενά…

Η χθεσινή ισοπαλία απέναντι στην ΑΕΚ δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν μια αποτυχία.

Η ομάδα μας κατάφερε να επιστρέψει δυο φορές στο παιχνίδι και να φύγει από το ΓΣΖ με βαθμολογικό κέρδος. Σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση του ΑΠΟΕΛ ήταν μέτρια. Παρ’ όλα αυτά θα μπορούσαμε να φύγουμε με το τρίποντο από τη Λάρνακα.

Δημιουργήσαμε αρκετές ευκαιρίες και θα μπορούσαμε να πετύχουμε κι άλλα γκολ. Η ομάδα μας ήταν πάρα πολύ καλή στο πρώτο 25λεπτο όμως στη συνέχεια η ΑΕΚ ανέβασε την απόδοση της και έλεγξε το ρυθμό του παιχνιδιού.

Η αμυντική λειτουργία της ομάδας μας ήταν κάκιστη. Και δεν μιλάμε μόνο για την αμυντική τετράδα, μιλάμε για την αμυντική λειτουργία ολόκληρης της ομάδας. Η ΑΕΚ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ανισορροπία που υπήρχε στην άμυνα και μας τιμώρησε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάστηκε στα άκρα της άμυνας, με τους Σέρτζιο, Αντωνιάδη και Ιωάννου να δείχνουν ανήμποροι να σταματήσουν τους μεσοεπιθετικούς της ΑΕΚ. Τα γκολ της ΑΕΚ προήλθαν από το αριστερό άκρο της άμυνας της ομάδας μας.

Ο Τιμούρ Κετσπάγια δεν κρύφτηκε πίσω από το δάκτυλο του. Ο Γεωργιανός δεν έμεινε καθόλου ικανοποιημένος από την ανασταλτική λειτουργία που είχε η ομάδα μας. Πλέον, το ζητούμενο είναι να διορθωθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται οι αδυναμίες για να μπορέσει η ομάδα μας να είναι ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Γιατί χωρίς άμυνα δεν πας πουθενά, όσο καλή επίθεση κι αν έχεις.