Ποδοσφαιρο

Μαρία Κορτζιά: «Η ζωή μου με τον Πιέρο»

Η πανέμορφη Μαρία Κορτζιά είναι η σύντροφος του επιθετικού μας Πιέρου Σωτηρίου τα τελευταία τρία χρόνια, μίλησε στο περιοδικό Down Town για την ζωή της με τον ταλαντούχο Πιέρο:

Με τον σύντροφό σου, Πιέρο Σωτηρίου, πώς γνωριστήκατε; Σ’ ένα μπαράκι, ένα βράδυ, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους των σπουδών μου. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια.

Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε σ’ εκείνον; Δεν σου κρύβω ότι στην αρχή ήμουν επιφυλακτική. Ήρθε να με κεράσει ένα ποτό κι εγώ αρνήθηκα. Με κέρδισε στην πορεία, όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε μέσω Facebook και γνώρισα κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του. Μετά, συναντηθήκαμε και από κοντά.

Γνώριζες ποιος ήταν; Προσωπικά όχι, αλλά τον ήξεραν οι φίλες μου. Βέβαια, τότε ο Πιέρος αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό Λευκωσίας και δεν ήταν τόσο γνωστός, όπως τώρα.

Είσαι ζηλιάρα; Είμαι. Δεν έχω, όμως, ανασφάλειες. Ζηλεύω σε φυσιολογικά πλαίσια.

Τις θαυμάστριες του Πιέρου, πώς τις αντιμετωπίζεις; Δεν με ενοχλούν. Ούτε όταν βγάζουν φωτογραφίες μαζί του. Είναι κάτι αναμενόμενο.

Ωστόσο, υπήρξαν περιπτώσεις που ήταν ιδιαίτερα διεκδικητικές προς τον Πιέρο; Κι αν ναι, πώς αντέδρασες;

Υπήρξαν μερικές φορές και ανέφερα στον Πιέρο ότι ενοχλήθηκα. Εκείνος, όμως, πάντα με διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να δώσει θάρρος σε οποιαδήποτε.

Εκείνος είναι χαμηλών τόνων, ενώ εσύ είσαι πιο ανοιχτός χαρακτήρας. Αυτές οι αντιθέσεις, σας φέρνουν πιο κοντά;

Μπορεί. Δεν λένε ότι τα ετερώνυμα έλκονται; Στην τελική, όμως, δεν είμαστε τόσο αντίθετοι χαρακτήρες. Έχουμε πάρα πολλά κοινά, από το πώς σκεφτόμαστε μέχρι τον τρόπο ζωής μας. Επίσης, είμαστε και οι δυο πολύ καλοί, σε σημείο που ορισμένοι μπορεί να το εκμεταλλευτούν.

Τι σε εκνευρίζει στον Πιέρο και τι είναι αυτό που αγαπάς;

Μου αρέσει πολύ που με σέβεται και με προσέχει. Είναι αρκετά ρομαντικός και κάνει τα πάντα για να με ευχαριστήσει. Δεν με εκνευρίζει κάτι συγκεκριμένο. Ίσως το ότι μερικές φορές, είναι πολύ απρογραμμάτιστος.

Συνήθως, ποιος κάνει τις περισσότερες υποχωρήσεις;

Εγώ. Όχι, ότι δεν θέλει ο Πιέρος, αλλά είναι πιο κλειστός ως χαρακτήρας, ενώ εγώ ό,τι έχω, θα το πω. Μερικοί λένε ότι είναι καλό να μην τα λέμε όλα, προκειμένου να κυλάει πιο εύκολα μια σχέση. Εγώ, όμως, δεν μπορώ να κρατώ τίποτα μέσα μου.

Στο γήπεδο πηγαίνεις;

Τακτικά. Και υποστηρίζω πάντα την ομάδα με την οποία αγωνίζεται ο Πιέρος. Οπότε, τώρα είμαι με τον ΑΠΟΕΛ. Παλιά, βέβαια, δεν ασχολούμουν τόσο με το ποδόσφαιρο.

Ως πρωταθλητής ακολουθεί ένα αυστηρό πρόγραμμα διατροφής και πειθαρχίας. Υπάρχουν φορές που σε κουράζει που δεν βγαίνετε τόσο συχνά;

Καθόλου. Έχω μάθει να κάνω συμβιβασμούς. Όταν θέλω να πάω κάπου, θα πάω, ακόμη κι αν δεν μπορεί ο Πιέρος. Το ίδιο ισχύει και για εκείνον. Δεν με ενοχλεί, όμως, να μένουμε στο σπίτι. Μια φορά στο τόσο που βγαίνουμε, μου είναι αρκετό. Δεν είμαι πολύ του έξω.

Είστε ένα ζευγάρι, που θέλοντας και μη, τραβάτε το ενδιαφέρον επάνω σας. Πόσο άβολα σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό;

Δεν με ενοχλεί, φθάνει να μη γράφονται ανακρίβειες. Ξέρω, όμως, ότι τον Πιέρο τον ενοχλεί επειδή η φύση της δουλειάς του είναι διαφορετική από τη δική μου. Αντιλαμβάνεται ότι είναι αναπόφευκτο, απλώς δεν του αρέσει να διαφημίζει τον εαυτό του. Το ακριβώς αντίθετο. Κι εγώ το σέβομαι απόλυτα.

Ήρθατε ποτέ σε ρήξη λόγω αυτής της κατάστασης;

Ποτέ. Άλλωστε, για μένα όλο αυτό είναι μέρος της δουλειάς μου, καθώς έχω κάνει πολλές φωτογραφήσεις ως μοντέλο και το έχω συνηθίσει. Αν ήταν σε ενοχλητικό σημείο, νομίζω πως θα πείραζε τον καθένα, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Κύπρο.

Η συγκατοίκηση έφερε αλλαγές στη σχέση σας;

Μένουμε μαζί τα τελευταία τρία χρόνια και καμιά φορά η καθημερινότητα μπορεί να προκαλέσει κάποια τριβή. Αν πρέπει, όμως, να συγκατοικήσεις με κάποιον, αυτός είναι ο Πιέρος. Είναι απίστευτα τακτικός. Περισσότερο από μένα. Συνεχώς καθαρίζει. Θέλει να επικρατεί τάξη γύρω του. Είναι τελειομανής.

Μην μου πεις ότι μαγειρεύει, κιόλας;

Όχι. Ας είναι καλά η μητέρα του που μένει δίπλα από εμάς. Και μαζί της είμαι πολύ δεμένη. Την έχω σαν μητέρα μου!

Down Town

Previous post

Ο προβληματισμός & τα δικαιολογητικά

Next post

Η πολυτάλαντη Rachel