Το νέο ΑΠΟΕΛ (άποψη)
Την ώρα που γράφω, γνωρίζω την αποχώρηση του Χιώτη, του Σέρινταν και του Ρίσε. Δεν νομίζω να υπάρχει ΑΠΟΕΛίστας που δεν λυπάται γιατί ο Χιώτης δεν θα είναι στον Αρχάγγελο την επόμενη χρονιά. Αλλά τα 38 του χρόνια ίσως να δικαιολογούν την απόφαση. Ο Σέρινταν ήταν πάντα στο ναι και το όχι και στο καλός αλλά όχι όσο χρειάζεται. Η αλήθεια είναι ότι ο ποδοσφαιριστής έχει δυνατότητες αλλά μπορεί να βρεθεί εύκολα ο αντικαταστάτης του. Ο Ρίσε έδειξε και αυτός τη μεγάλη κλάση του παρά τα 34 του χρόνια αλλά φαίνεται ότι για δικούς του λόγους αποφάσισε να φύγει.
Θα πω την άποψη μου και για κάποιους άλλους.
Τζιμπούρ: Προσωπικά δεν με ικανοποίησε σχεδόν καθόλου. Υπήρξε ένα διάστημα που έβαλε κάποια γκολ και είχε μια σχετικά καλή απόδοση αλλά στα μεγάλα και δύσκολα παιγνίδια των ομίλων πχ ήταν σχεδόν ανύπαρκτος. Αν αναλογιστεί κανείς και τα λεφτά που παίρνει, δεν πρέπει να συνεχίσει εκτός και αν μειώσει σημαντικά τις απαιτήσεις του.
Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τον Γκόμες. Παίκτης με ποιότητα ο οποίος ωστόσο δεν βοηθά ουσιαστικά. Δεν πρέπει να μείνει.
Ο Καρλάο, δεν λέω, παικταράς, ο καλύτερος με διαφορά σέντερ μπακ που είχαμε, αλλά επιρρεπής σε κάρτες και τραυματισμούς.
Έκανε πολλά και σοβαρά λάθη από τότε που επέτρεψε από τον τραυματισμό του. Χρειάζεται πολλή σκέψη.
Ο Ντε Βινσέντι τελείωσε το πρωτάθλημα όπως το ξεκίνησε, δηλαδή πολύ καλά. Παρά την παρατεταμένη κακή του παρουσία στα μέσα της σαιζόν εγώ τον θέλω στην ομάδα.
Άλλωστε πολύ δύσκολα θα σπάσει το συμβόλαιο του (έχει συμβόλαιο για άλλα δύο χρόνια).
Χαραλαμπίδης: Σίγουρα πρέπει να μείνει αλλά με ένα σχετικά χαμηλό συμβόλαιο. Μπορεί να προσφέρει ακόμα.
Στα πιο δύσκολα τώρα: Μοράις
Ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής στον οποίο το ΑΠΟΕΛ χρωστά το μεγαλύτερο μερίδιο των επιτυχιών του σε Κύπρο και Ευρώπη. Όμως, κάπου τα πράγματα στράβωσαν τελευταία. Αντικατέστησε την καλή απόδοση με την μουρμούρα και την γκρίνια σχεδόν σε όλα τα παιγνίδια. Γκρίνια που μεταφράστηκε πολλές φορές σε κίτρινες κάρτες.
Όταν ο Μοράις έπαιζε καλά δεν γκρίνιαζε ή τουλάχιστον γκρίνιαζε λιγότερο. Δεν δικαιολογείται για έναν τέτοιο παίχτη με τόση εμπειρία στα κυπριακά και ευρωπαϊκά γήπεδα να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Αν θα μείνει θα πρέπει να του γίνουν συστάσεις αλλά και μείωση των απολαβών του καθώς είναι πολύ ακριβοπληρωμένος για τα σημερινά δεδομένα.
Το ξέρω και αναγνωρίζω τον παράγοντα κόπωση για το Νούνο αλλά μέσα στο γήπεδο πρέπει ένας ποδοσφαιριστής να είναι κύριος πάνω από όλα και πάντα ανεξάρτητα κόπωσης και προκλήσεων. Πρώτο και καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση ο Γκουστάβο Μαντούκα.
Στην ομάδα χρειάζεται ένας οργανωτής μπαλαδώρος που δεν είχαμε ποτέ, δύο επιθετικοί-σκόρερ και ακραίοι μπακ.
Εννοείται και τερματοφύλακας μετά τη αποχώρηση Χιώτη και σέντερ μπακ αν φύγει ο Καρλάο.
Από την Ανατολική Κερκίδα
σημ. Τα κείμενα των συνεργατών μας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη της ιστοσελίδας μας.
