Ποδοσφαιρο

Η βελτίωση που αργεί

Ζητούμενο η αγωνιστική βελτίωση. Φράση κλισέ πλέον για το ΑΠΟΕΛ εδώ και μήνες και διαχρονικό το θέμα.

Προσφιλή δήλωση προπονητών, παικτών και παραγόντων, χιλιοειπωμένο και γραμμένο ουκ ολίγες φορές σε ρεπορτάζ, αρθρογραφίες και γενικά αναφορές σχετικά με την αγωνιστική εικόνα του ΑΠΟΕΛ και παρά τις επιτυχίες των τελευταίων χρόνων.

Ζητούμενο λοιπόν η αγωνιστική βελτίωση, η οποία ωστόσο αργεί και όπως όλα δείχνουν και στο ενδεχόμενο που θα επιτευχθεί, θα αργήσει ακόμη πολύ.

Στην ουσία η ανάγκη το ΑΠΟΕΛ να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο χρονολογείται. Αδυνατεί εδώ και καιρό να ανταποκριθεί στις προσδοκίες αλλά και στις απαιτήσεις για μια ομάδα με τον ψηλότερο προϋπολογισμό στο κυπριακό πρωτάθλημα, μόνιμη πρωταθλήτρια τα τρία τελευταία χρόνια και νταμπλούχο για δύο σερί χρονιές.

Ενδεικτικό το γεγονός της παραδοχής από μέρους των διοικούντων, των ποδοσφαιριστών και των εκάστοτε προπονητών, πως αυτή η ομάδα μπορεί και πρέπει να παίξει καλύτερα. Και γενική η εκτίμηση, πως παρά το δίκαιο της κατάκτησης των τίτλων της τελευταίας τριετίας, οι επιτυχίες αυτές σε πολύ μεγάλο βαθμό επιτεύχθηκαν λόγω της ανικανότητας των αντιπάλων, να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες και τα διάφορα αγωνιστικά προβλήματα του ΑΠΟΕΛ.

Είναι όμως δυνατό να επιτευχθεί η αγωνιστική βελτίωση σε μεγάλο βαθμό και σε βάθος χρόνου στην εξέλιξη της φετινής περιόδου;

Πολύ δύσκολο για μια ομάδα η οποία συνεχώς επιβεβαιώνει την εκτίμηση πως λανθασμένα σχεδιάστηκε και στελεχώθηκε το φετινό καλοκαίρι. Για μια ομάδα που αναγκάστηκε να αλλάξει προπονητή, μετά από οκτώ μόλις επίσημα παιγνίδια και είναι ο πέμπτος στη σειρά τα τελευταία δυόμιση περίπου χρόνια, χωρίς να υπολογίζονται οι υπηρεσιακοί…

Για μια ομάδα της οποίας το ιατρικό δελτίο είναι μόνιμα γεμάτο και τα προβλήματα μυϊκών τραυματισμών με επιδημία εποχιακής γρίπης μοιάζουν.

Δρόμος υπάρχει ακόμη πολύς στη φετινή αγωνιστική περίοδο, μάλλον ανέφικτο όμως φαντάζει, να μπορέσει το ΑΠΟΕΛ να φθάσει στον επιθυμητό βαθμό αγωνιστικής βελτίωσης, στο επίπεδο το οποίο θα συμβαδίζει με τον προϋπολογισμό, το μισθολόγιο και τους στόχους του, αν αναλογιστεί κανείς τα πόσα πρέπει να διορθωθούν, τα όσα πρέπει να αλλάξουν.

Ρεαλιστικός στόχος και ζητούμενο, η μέγιστη δυνατή βελτίωση, σε σχέση με την τωρινή απογοητευτική αγωνιστική εικόνα.

Αν θα είναι αυτό αρκετό, για την υλοποίηση των στόχων και της φετινής περιόδου, ο χρόνος θα δείξει αλλά και πολύ πιθανό η αντίδραση των ανταγωνιστών της ομάδας του Τιμούρ Κετσπάγια.

Άρθρο στο 24sports.com.cy

Previous post

Ξέσπασμα

Next post

Το βράδυ τ’ αποτελέσματα