Ένας ηγέτης ρε παιδιά (ΑΠΟΨΗ)

Η εικόνα της Ομάδας μας προβληματίζει. Παίχτες δεν αποδίδουν, τα διοικητικά λάθη άπειρα και στο πηδάλιο ένας προπονητής που δεν αναγνωρίζει ποτέ τις δικές του ευθύνες και τα ρίχνει πάντα στους ποδοσφαιριστές. Υπάρχει ακόμα ένα πρόβλημα που επιδεινώνει την ήδη «άρρωστη» εικόνα της Ομάδας μας. Πιο συγκεκριμένα, η απουσία ποδοσφαιριστών-ηγετών.

Στο παρελθόν η ομάδα ξεχείλιζε από ποδοσφαιριστές που έπαιζαν με πάθος και είχαν ηγετική φυσιογνωμία. Σε κάθε γραμμή υπήρχε ένας ποδοσφαιριστής που έκανε τη διαφορά. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Αμυντικά υπήρχε ο Καρλάο ο οποίος ήταν πραγματικά αδιαπέραστος. Σε κάθε αγώνα αγωνιζόταν με πάθος και με την εικόνα του παρέσερνε και τους συμπαίχτες του να κάνουν το ίδιο. Πάμε στο κέντρο. Νούνο Μοράις. Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο  για τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Πορτογάλου. Κυρίαρχος στο χώρο ευθύνης του, ηρεμούσε το παιχνίδι της ομάδας, έδινε οδηγίες, εμψύχωνε τους συμπαίχτες του, δεν σταματούσε να καλύπτει χιλιόμετρα και βοηθούσε στο σκοράρισμα με τις άψογες εκτελέσεις πέναλτι και όχι μόνο. Στην μεσοεπιθετική γραμμή και στην γραμμή κρούσης τα παραδείγματα πολλά. Στάθης Αλωνεύτης, Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, Πιέρος Σωτηρίου, Γκουστάβο Μαντούκα και πολλοί άλλοι. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές ακόμα και με μέτριες εμφανίσεις κατάφερναν να έχουν ηγετική παρουσία στον αγωνιστικό χώρο γι’ αυτό και κανείς δεν είχε ποτέ παράπονο από αυτούς.

Τη φετινή χρονιά έγιναν 16 μεταγραφές. Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής στον οποίο μπορείς να αποδώσεις τον τίτλο του «ηγέτη». Αν εξαιρέσουμε τον Ενσούε που ενώ μπορεί να ηγηθεί της ομάδας δυσκολεύεται γιατί αγωνίζεται σε λάθος θέση, τους Γιώργο Μερκή και Γιώργο Εφραίμ που δεν τους δόθηκε μέχρι τώρα επαρκής χρόνος συμμετοχής και τον Τόμας Ντε Βινσέντι που δεν σταθεροποιεί την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα, αν και είναι από τους λίγους που προσπαθεί στον αγωνιστικό χώρο, δεν υπάρχουν άλλοι που να μπορούν να κουβαλήσουν την ομάδα.

Αν οι τέσσερις πιο πάνω καθιερωθούν στην εντεκάδα ή τουλάχιστον χρησιμοποιούνται πιο συχνά ίσως αλλάξει κατά πολύ η εικόνα της Ομάδας μας. Η ποιότητα υπάρχει, λείπει όμως ο τσαμπουκάς και το πάθος. Με τον Ενσούε στη φυσική του θέση, τον Γιώργο Μερκή δίπλα του στο κέντρο της άμυνας και τους Εφραίμ και Ντέβι στη μέρα τους η ομάδα θα έχει μια σαφώς βελτιωμένη εικόνα.

Πορτοκαλί Τιμωρός