Ποδοσφαιρο

Δουλεύουν και περιμένουν

Εάν πριν από την έναρξη της σεζόν έλεγες στον ΑΠΟΕΛίστα πως με τη συμπλήρωση 30 αγώνων (σε Κύπρο και Ευρώπη) ο Ούρκο Πάρντο θα αγωνιζόταν μόλις δύο φορές, μάλλον θα σε κοιτούσε περίεργα. Σαν να σου έλεγε, δηλαδή, «θες να μας τρελάνεις;».

Το ίδιο προφανώς θα έκανε εάν η κουβέντα πήγαινε προς Κώστα Αρτυματά μεριά. Δηλαδή, θα έλεγες πως ο παίκτης με τον τέταρτο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στο περσινό πρωτάθλημα (2.078 λεπτά), φέτος θα μετρούσε στην ίδια διοργάνωση μόλις 182 λεπτά (μία ως βασικός, τέσσερις ως αλλαγή) και άλλες τρεις συμμετοχές επί ευρωπαϊκής σκηνής (μία βασικός, δύο αλλαγή, 141 λεπτά). Γίνεται;

«Όλοι είναι απαραίτητοι και όλοι θα χρειαστούν», λένε στον ΑΠΟΕΛ, σε μια προσπάθεια προφανώς να μετριάσουν την όποια γκρίνια αναπτύσσεται κατά καιρούς για τον τρόπο διαχείρισης των εν λόγω παικτών, ιδιαιτέρως του Ισπανού τερματοφύλακα. Με εξαίρεση την πρώτη σεζόν στον σύλλογο (2011-12) που μοιράστηκε τα ματς με τον Διονύση Χιώτη, στις πέντε που ακολούθησαν ο Πάρντο αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος του αρχικού σχήματος, με τη συμβολή του να χαρακτηρίζεται τεράστια στις εντός και εκτός συνόρων υποχρεώσεις του ΑΠΟΕΛ.

Όσοι τον παρακολουθούν καθημερινά λένε πως το πρώτο διάστημα που ένιωθε παραγκωνισμένος, υπήρξαν φορές που γκρίνιαξε, κάτι που ακούγεται απολύτως φυσιολογικό, προσμετρώντας και τις γκέλες του Βάτερμαν.

Στη συνέχεια, όμως, με την όλη του στάση και συμπεριφορά έδωσε το μήνυμα (προς άπαντες) ότι έχουν απέναντί τους έναν άνθρωπο που λες και αγωνίζεται βασικός. Με χαμόγελο, όρεξη για λόγια, με δύναμη για να αποδείξει την (αδιαμφισβήτητη) αξία του. Ένα άτομο με κίνητρα, διαχέοντας το μήνυμα πως ο ποδοσφαιρικός του εγωισμός είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο μπορεί κάποιοι να νομίζουν.

Ο Τόμας Κρίστιανσεν, από την πλευρά του, έχει ήδη τονίσει στον Πάρντο ότι τον υπολογίζει και πιστεύει στην αξία του. Πλέον, το μπαλάκι βρίσκεται στον Δανό προπονητή, ο οποίος γνωρίζει ότι πλησιάζει η ώρα που θα πρέπει ο Μπόι Βάτερμαν να πάρει ανάσες, με τους αγώνες του κυπέλλου να αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γίνει αλλαγή σκυτάλης.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Αρτυματά. Παίκτης για τον οποίο πέρσι γράφτηκαν (δικαιωματικά) διθύραμβοι. Δεν τα βάζει εύκολα κάτω ο διεθνής μέσος και περιμένει την επόμενη ευκαιρία από τον προπονητή του, γνωρίζοντας προφανώς πως το δίδυμο στην «καρδιά» του κέντρου Μοράις-Βινίσιους πολύ δύσκολα θα σπάσει, ιδιαιτέρως σε παιχνίδια που ο δείκτης δυσκολίας είναι τεράστιος.

Όλοι μιλούν για δουλευταρά παίκτη, αφοσιωμένο στην ομάδα, κάτι που πιστοποιεί το ακόλουθο: Παρόλο που ο χρόνος συμμετοχής του στα πρώτα παιχνίδια της φετινής σεζόν δεν ήταν αυτός που ανέμενε, πήρε την απόφαση για την επέκταση της συνεργασίας του με τον σύλλογο μέχρι το 2020.

Του Ανδρέα Μαύρου στο Goal

Previous post

Μεταγραφές με μικρό ρίσκο

Next post

Η αποστολή με Άρη