Στα τριάντα και τόσα χρόνια που γράφω (καθημερινά), για τον ΑΠΟΕΛ μας, εκφράζω τις απόψεις μου, καλόπιστα και χωρίς οποιανδήποτε σκοπιμότητα.
Σε αυτό το άρθρο μου θέλω να μοιραστώ την γνώμη μου για την δουλειά του Μανόλο Χιμένεθ στην Ομάδα μας. Να διευκρινίσω πρώτα ότι πίστευα και πιστεύω στις ικανότητες του Ισπανού τεχνικού, ο οποίος όμως αδυνατεί προς το παρών να κάνει την Ομάδα μας ανταγωνιστική, με μια όσο το δυνατόν σταθερά, καλή απόδοση, με πλάνο που θα ταιριάζει στις ιδιαιτερότητες του δυναμικού μας.
Αντί να βελτιωνόμαστε, πάμε πίσω, πίσω, παρουσιάζοντας χτυπητές αδυναμίες που μας έθεσαν εκτός της διεκδίκησης του τίτλου και της 2ης θέσης.
Πιστώνουμε τον κ. Χιμένεθ για τις πολλές…. ανορθογραφίες στο ρόστερ που παράλαβε. Ωστόσο, στους τρεις και μισό μήνες (ανακοινώθηκε η πρόσληψη του στις 12 Οκτωβρίου 2024), που βρίσκεται στο πηδάλιο της τεχνικής ηγεσίας του Θρύλου μας, αδυνατεί να διορθώσει την προβληματική κατάσταση που ανέλαβε, με εξαίρεση την εξαιρετική εμφάνιση – νίκη, επί της Φιορεντίνα και τις συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες με Μόλντε και Νόα.
Στο μεταξύ η διοίκηση, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, έκανε νέες υπερβάσεις φέρνοντας τρεις πολύ καλούς παίκτες και δείχνει διατεθειμένη να βρει τον τρόπο και για 4η προσθήκη (δεξιοπόδαρος κεντρικός αμυντικός).
Μετά το «φαρμάκι» που μας πότισε η Ομάδα με την άθλια εμφάνιση της με την ΑΕΚ που έμοιαζε με υπερομάδα, αφού ηρεμήσαμε όσο γίνεται, επισημαίνω την ακόλουθη διαπίστωση:
Στους πρόσφατους αγώνες με Εθνικό Άχνας, Νέα Σαλαμίνα και ΑΕΚ, φάνηκε ξεκάθαρα ότι η Ομάδα μας δεν ήταν προετοιμασμένη σωστά.
Διαπιστώσαμε ότι ο Μανόλο Χιμένεθ δεν ήταν καλά «διαβασμένος» για την αντίπαλο μας, αλλά και τις ιδιαιτερότητες του κάθε αγώνα, κάτι που δείχνει πολλά.
Με τον Εθνικό στο «Δασάκι», μέχρι να προσαρμοστούμε στις γηπεδικές συνθήκες και να καταλάβουμε πως αγωνίζεται η ομάδα της Άχνας, το παιχνίδι τέλειωσε.
Στο «Αμμόχωστος – Επιστροφή» επαναλήφθηκε και πάλι το ίδιο καταθλιπτικό μοτίβο. Μέχρι να κατεβούμε από τα… σύννεφα και να ξυπνήσουμε, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ από μια ομάδα αποδεκατισμένη με χτυπητές αδυναμίες.
Στην συνέχεια, είδαμε την (περιορισμένων δυνατοτήτων), ΑΕΛ, να κυριαρχεί στο παιχνίδι με τον Εθνικό Άχνας και την Ανόρθωση να κερδίζει από το ημίωρο 3 – 0 τη Νέα Σαλαμίνα, γιατί απλά, έκαναν τα βασικά.
Αντιμετωπίσαμε την ΑΕΚ με μια εντελώς λανθασμένη τακτική και ενώ κινδυνέψαμε με διασυρμό στο Α’ ημίχρονο, η τεχνική μας ηγεσία φάνηκε ανίκανη να βρει τις λύσεις.
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο Μανόλο Χιμένεθ είναι ένας καλός προπονητής, όμως θα πρέπει επιτέλους να το δείξει και με τα αποτελέσματα.
Αν θέλει να μακροημερεύσει στον Θρύλο, θα πρέπει να βρει τους τρόπους να αναγεννήσει την Ομάδα αξιοποιώντας στον μέγιστο βαθμό το δυναμικό που έχει στην διάθεση του, βγάζοντας τον καλύτερο εαυτό από τον κάθε παίκτη ξεχωριστά.
Του Γιώργου Παττίχη
ΜΟΝΟ ΑΠΟΕΛ
