Xρειάζεται ανοικοδόμηση σε όλους τους τομείς
Στην Ευρώπη δείχνει πλέον ανεπαρκείς! Ο τίτλος ενδεχομένως να ενοχλήσει αρκετούς φίλους του ΑΠΟΕΛ αφού οι γαλαζοκίτρινοι την τελευταία 6ετία χάρισαν αμέτρητες χαρές στους φίλους τους με τις Ευρωπαϊκές τους επιτυχίες.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο χρησιμοποίησα την λέξη “ΠΛΕΟΝ” στον τίτλο μου βλέποντας τα αποτελέσματα του ΑΠΟΕΛ τα δύο τελευταία χρόνια.
Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί η πορεία του 2009 και του 2011 στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με αυτά των δύο τελευταίων ετών στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και την μέχρι τώρα στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Τόσο από πλευράς εμφανίσεων αλλά και αποτελεσμάτων αφού οι διαφορές είναι τεράστιες.
Και αυτό γιατί το 2009 ο ΑΠΟΕΛ πάλευε μέχρι την 6η αγωνιστική για πρόκριση του στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ αφού ήθελε νίκη στο Στάμφορντ Μπριτζ με αντίπαλο την Τσέλσι.
Παιχνίδι το οποίο έμεινε στο 2-2 αν και στην τελευταία φάση του αγώνα οι γαλαζοκίτρινοι λίγο έλειψαν να πάρουν το αποτέλεσμα που ήθελαν στην τεράστια ευκαιρία που δημιούργησαν.
Όσο για την πορεία του 2011 δεν χρειάζεται να πούμε πολλά αφού η πρόκριση στην προημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ είναι πέραν για πέραν αρκετή.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως το χάσμα μεταξύ των αντιπάλων που έχει απέναντι του ο ΑΠΟΕΛ είναι τεράστιο και σε καμιά περίπτωση δεν μειώθηκε όπως πολλοί θα ονειρεύονταν με βάσει τις επιτυχίες των προηγούμενων ετών.
Δεν συγκρίνουμε ομάδες όπως η Μπαρσελόνα και η Παρί τα μεγέθη των οποίων είναι τεράστια αλλά αναφερόμαστε τουλάχιστον σε Άγιαξ, Σάλκε, Σπάρτα, ομάδες με τις οποίες ο ΑΠΟΕΛ θα μπορούσε να σταθεί με αξιώσεις απέναντι τους έστω και αν γνώριζε τις ήττες.
Αυτό εξάλλου έκανε με Ζενίτ, Πόρτο, Σακτάρ ακόμα και με την Ατλέτικο ομάδες που εύκολα συγκρίνονται με Άγιαξ, Σάλκε και Σπάρτα.
Με τις τρεις τελευταίες ο ΑΠΟΕΛ δεν ανταποκρίθηκε αγωνιστικά γνωρίζοντας 3 ήττες σε 4 αγώνες με το θετικό αποτέλεσμα να είναι η ισοπαλία με τον Άγιαξ 1-1 στην Λευκωσία.
Δέχθηκε μάλιστα βαριές ήττες 4-0 με τον Άγια στο Άμστερνταμ, 3-0 με την Σάλκε στο ΓΣΠ και το 2-0 της περασμένης Πέμπτης με την Σπάρτα αποτέλεσμα το οποίο με βάση τις ευκαιρίες των Τσέχων είναι ανακουφιστικό.
Όσο για την Αστάνα από την οποία αποκλείστηκε το ΑΠΟΕΛ στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με Κοπεγχάγη, Βίσλα ακόμα και με την Άαλμποργκ την οποία καθάρισε με 4άρα στην Λευκωσία.
Ο ΑΠΟΕΛ χρειάζεται πλέον ανοικοδόμηση σε όλους τους τομείς για να μπορέσει να επαναλάβει τις επιτυχίες του παρελθόντος. Θέλει την αγωνιστική βελτίωση του Μοράις που αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για τον ΑΠΟΕΛ, θέλει τον αρχηγό Κωνσταντίνο Χαραλαμπίδη, θέλει ένα υγιή Αλωνεύτη, θέλει τον σταθερό και χωρίς τραυματισμούς Καρλάο, θέλει πίσω τον καλό και σταθερό Μάριο Σέρτζιο.
Χρειάζεται όμως και παίκτες με προσωπικότητα που θα ανεβάσουν την ποιότητα του ρόστερ όπως ήταν οι Αϊλτον, Μαρσίνιο, Κοσόφσκι, Μιροσάβλιεβιτς, Πουρσαϊτίδης, παίκτες ηγέτες όπως ήταν ο Μαντούκα, ο Πίντο, ο Ζόρζε και ο Κόντης στην άμυνα, και κυρίως παίκτες με πάθος, τσαμπουκά όπως ήταν οι Ολιβέιρα και Μποαβεντούρα.
Αυτό είπε εξάλλου και ο Τιμούρ στην συνέντευξη Τύπου της περασμένης Πέμπτης ότι αυτός ο ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο δεν θα έχει πρόβλημα αλλά στην Ευρώπη είναι ανεπαρκείς για να σταθεί με αξιώσεις στους ομίλους, παρόλο που η παρουσία του και φέτος στο Γιουρόπα Λιγκ είναι τεράστια επιτυχία.
Άρθρο του Ανδρέα Παρασκευά
