Ποδοσφαιρο

Οι αλήθειες για τον Πιέρο

Ο Πιέρος Σωτηρίου δεν σταματά να απασχολεί την επικαιρότητα του ΑΠΟΕΛ. Σκοράρει και γίνεται παικταράς, χάνει ευκαιρίες και βαφτίζεται «χασογκόλης». Θα σκεφτεί κανείς, έτσι είναι η μοίρα του επιθετικού και θα πρέπει να συνηθίσει. Στην περίπτωσή του, όμως, ταιριάζει καλύτερα «η μοίρα του Κύπριου επιθετικού του ΑΠΟΕΛ».

Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι Αΐλτον Αλμέιδα, δεν είναι Φερνάντο Καβενάγκι, δεν είναι Εστέβαν Σολάρι, δεν είναι Σίνισα Γκόγκιτς, δεν είναι Γιόσεφ Κίπριχ. Μεγάλοι επιθετικοί διαφορετικών εποχών, με τους οποίους καλόμαθαν οι πορτοκαλί και δεν μπορεί να συνηθίσει το μάτι τους έναν Κύπριο 24 ετών.

Σαφέστατα, μέχρι να πλησιάσει στο επίπεδο των προαναφερθέντων έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Ίσως και να μην τα καταφέρει ποτέ. Ωστόσο, πάμε να θυμηθούμε πόσα έχει πετύχει σε διάστημα περίπου ενός χρόνου.

Από τέταρτη επιλογή μετά τους Λεάλ, Πιατκόφσκι και Καβενάγκι, την περασμένη σεζόν βρέθηκε ξαφνικά στο προσκήνιο. Η φυγή του πρώτου, η αποτυχία του δεύτερου και ο τραυματισμός του τρίτου, του έδωσαν την ευκαιρία που τόσο περίμενε. Σε διάστημα μισού πρωταθλήματος φανέρωσε τρομακτική διαφορά και σταμάτησε στα 11 γκολ (10 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο).

Το περασμένο καλοκαίρι, η αργοπορία απόκτησης και προσαρμογής του Ίγκορ ντε Καμάργκο και αργότερα ο τραυματισμός του, έφεραν τον Σωτηρίου ξανά σε θέση «βγάζω τα κάστανα από τη φωτιά». Έχουμε Δεκέμβριο και μετρά 13 γκολ σε Κύπρο και Ευρώπη. Σύνολο, 24 σε έναν χρόνο και δίχως δικαίωμα τραυματισμού ή απουσίας.

Με την πίεση και την γκρίνια της κερκίδας να μην τον αγγίζει. Εκτός από το σκοράρισμα, τρέχει και μαρκάρει ασταμάτητα, ασχέτως αν αντίπαλος της ομάδας του είναι ο Ολυμπιακός Πειραιώς ή η Καρμιώτισσα. Συν ότι δεν φανέρωσε ποτέ φαινόμενα του στυλ «διαλέγω παιχνίδια», όπως έκαναν άλλοι όταν τη μια «πετούσαν» με τη Λιόν και την άλλη δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους με την Αναγέννηση. Στοιχεία που δείχνουν πως διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία για να διαπρέψει: την αξία, το ταλέντο και τον χαρακτήρα που αρμόζει σε παίκτη ομάδας που πρωταγωνιστεί.

Και ξαφνικά λοιπόν, ο ΑΠΟΕΛ έχει στη διάθεσή του ένα κυπριακό περιουσιακό στοιχείο, ετών 24, με περιθώρια βελτίωσης και διάθεση για μεγάλη καριέρα. Ε, δεν θυμάμαι πότε ήταν η προηγούμενη φορά που έτυχε αυτό στον σύλλογο της πρωτεύουσας.

Του Ανδρέα Βαλανίδη στο Goal

Previous post

Αξιοποιεί τη μεγάλη αξία του

Next post

«Επαγγελματική» νίκη