Εμμονές, εμμονές, εμμονές!
Απογοητευτική εμφάνιση από την ομάδα μας σε ένα παιχνίδι που φάνταζε ότι θα το παίρναμε εύκολα ή δύσκολα. Για να λέμε και την αλήθεια, σήμερα ο Τραμετσάνι έφτιαξε 11άδα χωρίς κέντρο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Με ένα Γκέντζογλου που προσπαθούσε να κρατά το κέντρο μόνος του, με ένα Μπέζιακ ο οποίος αν και αποκομμένος από την υπόλοιπη ομάδα, στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού ήταν εξαφανισμένος, με ένα Νατέλ ο οποίος παρουσιάζεται ντεφορμέ και κουρασμένος όπως και ο Καζού, με ένα Τάμαρι να παίζει ατομικά, με ένα Μοράις να μην βλέπει 11άδα και με ένα Γιάκολις τραυματία να παίζει 90 λεπτά (!), ο βαθμός της ισοπαλίας ήταν και… ικανοποιητικός!
Η εμφάνιση της ομάδας μας δεν θύμιζε καθόλου το ΑΠΟΕΛ που ξέρουμε. Χωρίς ομοιογένεια, με λάθος κινήσεις και πάσες, χωρίς πάθος, χωρίς τελικές προσπάθειες. Ίσως η νίκη επί του Απόλλωνα να βρίσκεται ακόμα στο μυαλό των παιχτών και να μην τους άφησε να προσγειωθούν στην πραγματικότητα… Δουλειά του προπονητή όμως είναι να προσγειώνει τους παίχτες για το επόμενο παιχνίδι αλλά όπως φάνηκε, ούτε και ο ίδιος… συνήλθε μετά την Κυριακή.
Με το πέρας της πρώτης αγωνιστικής των playoff είναι φανερό ότι για ακόμη μια χρονιά, το ΑΠΟΕΛ παίζει εναντίων όλων. Για μας τα παιχνίδια ΠΡΕΠΕΙ να θεωρούνται τελικοί, ενώ οι υπόλοιποι αρκούνται σε φιλικά. Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβουν όσοι απαρτίζουν τον Αρχάγγελο. Δεν μηδενίζουμε ούτε παίχτες, ούτε προπονητή όμως οι εμμονές του προπονητή με κάποιους παίχτες φαίνεται να στοιχίζουν σημαντικά στην ομάδα μας. Αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο και σε φίλους και σε εχθρούς.
Ελπίζω η ανανέωση του συμβολαίου του Τραμετσάνι να μην μας στοιχίσει… Ελπίζω ο Ιταλός να τιμήσει το συμβόλαιο του. Και το θέμα με την πειθαρχία να το κοιτάξει λίγο, γιατί ίσως να στερεί από την ομάδα παίχτες-κλειδιά!
Πορτοκαλί Diva
