Ιστορια

89 χρόνια δόξας και μεγαλείου

Η «ΓΕΝΝΗΣΙΣ»

8 Νοεμβρίου 1926. Η μέρα είναι βροχερή, καθώς ο χειμώνας έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Εκείνη τη μέρα κάπου 40 άτομα μαζεύτηκαν στο μικρό ζαχαροπλαστείο του Χαράλαμπου Χ”Ιωάννου στην οδό Λήδρας, μ’ ένα και μοναδικό σκοπό: Να είναι μάρτυρες, στη μικρή αυτή «φάτνη», της «γέννησης» του ΑΠΟΕΛ, της ομάδας που δικαίως στην πορεία του χρόνου θα αποκτούσε τον τίτλο του «Θρύλου»! Του μικρού, τότε, ΑΠΟΕΛ, αλλά τον οποίο ο χρόνος θα μετέτρεπε σε πολύ Μεγάλο.

Εκεί λοιπόν που σήμερα βρίσκονται τα καταστήματα παιχνιδιών «Μαύρος», είδε για πρώτη φορά το φως ο ΑΠΟΕΛ. Και για να είμαστε πιο ακριβείς ιστορικά «γεννήθηκε» ο ΠΟΕΛ (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας), που μετονομάστηκε δύο χρόνια αργότερα, σε ΑΠΟΕΛ, αφού στο όνομά του προστέθηκε και το «Αθλητικός».

Προτού όμως φτάσουμε στη γενέθλια, για τον ΑΠΟΕΛ, ημερομηνία της 8ης Νοεμβρίου 1926, προηγήθηκαν ορισμένα άλλα γεγονότα. Γεγονότα που ο κάθε φίλος και οπαδός του ΑΠΟΕΛ οφείλει να γνωρίζει. Όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, αλλά και γιατί, σέβεται και αγαπά περισσότερο το σωματείο του, μόνο αυτός που γνωρίζει την ιστορία του.

ΣΑΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

Το ιστορικό της ίδρυσης του ΑΠΟΕΛ μοιάζει πράγματι με σενάριο ρομαντικής κινηματογραφικής ταινίας, όπου διάφορες συμπτώσεις και η βαθιά και ειλικρινής αγάπη «συνεργάζονται» για να προσφέρουν τελικά στο θεατή αυτό που λέμε «happy end». Όλα ξεκίνησαν – και να η πρώτη σύμπτωση – το 1922 με την έλευση στην Κύπρο, του αείμνηστου Γεώργιου Πούλια. Ο Πούλιας ήλθε στην Κύπρο από την Ελλάδα προκειμένου να αναλάβει, σε συνεργασία μ’ έναν από τους θείους του, τη διαχείριση της επιχείρησης «Καπνοβιομηχανία Διανέλλου και Βεργόπουλου», αντικαθιστώντας έτσι τον αποθανόντα, μέγα του Παγκυπρίου Γυμνασίου ευεργέτη, αείμνηστο Βεργόπουλο.

Ο Γεώργιος Πούλιας διακρινόταν για πολλά πράγματα, ένα από τα οποία και η αγάπη του για τον αθλητισμό. Και δεν εξέπληξε κανέναν, όταν, λίγες μόνο βδομάδες μετά την άφιξή του στην Κύπρο, αναμείχθηκε στα εσωτερικά προβλήματα των υπαρχόντων εκείνη την εποχή ποδοσφαιρικών Σωματείων, δηλαδή του Τραστ και του Πανεργατικού. Κανένας όμως, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι η δυσαρέσκεια του Πούλια ως προς τον τρόπο επιλογής των μελών του Τραστ, θα αποτελούσε την αφορμή για ν’ αλλάξουν ριζικά τα ποδοσφαιρικά δρώμενα στην Κύπρο της δεκαετίας του ’20 για να ιδρυθεί ένα Σωματείο το οποίο έμελλε να διαδραματίσει τόσο σημαντικό ρόλο στην ιστορία, όχι μόνο του κυπριακού ποδοσφαίρου, αλλά του κυπριακού αθλητισμού γενικότερα.

Η μεγάλη αγάπη του Γεώργιου Πούλια για το ποδόσφαιρο, τον έσπρωξε να παρακολουθεί, συχνά-πυκνά, τους αγώνες που διοργανώνονταν γύρω από τον Προμαχώνα περιοχές, ανάμεσα σε συνοικιακές ομάδες. Μια από τις συνοικιακές αυτές ομάδες ήταν κι ο «Αετός», ο οποίος αντιμετώπισε, μια μέρα του 1926, ομάδα της Λάρνακας. Στον Αετό – και να η δεύτερη σύμπτωση – αγωνίζονταν μεταξύ άλλων, οι αδελφοί Συμεωνίδη, Διομήδης και Χρίστος, με τον πρώτο να αποτελεί το μεγάλο αστέρι της ομάδας.

Ο Γεώργιος Πούλιας «μαγεύτηκε» από το ταλέντο του Διομήδη Συμεωνίδη και φρόντισε να τον γνωρίσει από κοντά. Η γνωριμία αυτή οδήγησε τους δύο άντρες σε μεγάλη, βαθιά και ειλικρινή φιλία. Ο Συμεωνίδης ήταν αυτός που εμπνεύστηκε τη δημιουργία νέου ποδοσφαιρικού Σωματείου στη Λευκωσία. Σταδιακά, εγκολπώθηκε κι ο Πούλιας την ιδέα, με αποτέλεσμα να δρομολογηθούν οι ενέργειες ώστε να πραγματοποιηθεί ευρεία σύσκεψη μεταξύ ατόμων που συμφωνούσαν με τους δύο φίλους.

Η ευρεία αυτή σύσκεψη έγινε τον Οκτώβρη του 1926 στο σπίτι του Άγγελου Αρτέμη και σ’ αυτή πήραν μέρος μεταξύ άλλων, εκτός από τον οικοδεσπότη, οι Γεώργιος Πούλιας, Διομήδης Συμεωνίδης, Χριστόδουλος Πικής, Αλέκος Ταβερνάρης, Όθων Κυριακίδης (Μαύρος), Φάνος Ιωαννίδης και Χρ. Καρατζιάς. Οι Πούλιας και Συμεωνίδης ανέπτυξαν στους υπόλοιπους φίλους το σκεπτικό της ιδέας τους και μετά από συζήτηση κι αφού συμφώνησαν όλοι στη δημιουργία του νέου αυτού Σωματείου, αποφασίσθηκε να συγκληθεί Ιδρυτική Συνέλευση, για την 8η Νοεμβρίου 1926.

Η ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Και να λοιπόν πως κατέληξαν, όλα αυτά τα άτομα συν άλλα πολλά, στο ζαχαροπλαστείο του Χαράλαμπου Χ” Ιωάννου, στις 8 Νοεμβρίου 1926. Στην Ιδρυτική Συνέλευση αποφασίσθηκε το όνομα του νέου Σωματείου (ΠΟΕΛ) και ο Γεώργιος Πούλιας εκλέγηκε ομόφωνα ως ο πρώτος πρόεδρος του νέου Σωματείου της πρωτεύουσας. Για ιστορικούς λόγους, αναφέρουμε ότι πρώτος γενικός γραμματέας του ΠΟΕΛ (και μετέπειτα ΑΠΟΕΛ) διετέλεσε ο αείμνηστος Χριστόδουλος Πικής.

Το πρώτο ζήτημα που έχρηζε χειρισμού από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΟΕΛ ήταν η στέγαση του σωματείου, αφού, το ζαχαροπλαστείο του Χαράλαμπου Χ”Ιωάννου χρησιμοποιήθηκε απλά ως τόπος πραγματοποίησης της Ιδρυτικής Συνέλευσης. Ως επίσημο σωματείο λοιπόν, ο ΠΟΕΛ είχε για πρώτο «σπίτι» στην ιστορία του τη λέσχη Αθήναιον, εκεί που σήμερα βρίσκονται τα καταστήματα της Φανερωμένης, στο τέρμα της οδού Λήδρας.

Όπως γίνεται αντιληπτόν, ο ΠΟΕΛ έπρεπε, προκειμένου να δημιουργήσει την ποδοσφαιρική του ομάδα, να ψάξει για παίκτες οι οποίοι αγωνίζονταν στο Τραστ και τον Πανεργατικό, τις δύο μοναδικές ελληνικές ομάδες της Λευκωσίας την εποχή εκείνη. Και πράγματι, ρόλο «κατασκόπου» ανέλαβε ο Διομήδης Συμεωνίδης, ο οποίος ήρθε σ’ επαφή κι έπεισε πολλούς από τους παίκτες που φορούσαν τη φανέλα του Τραστ και του Πανεργατικού, να εγγραφούν στον ΠΟΕΛ. Αφού λοιπόν, συγκροτήθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα, άρχισε και η δραστηριότητά της που περιοριζόταν όμως σε φιλικά παιχνίδια, αφού την εποχή εκείνη, το κυπριακό ποδόσφαιρο δεν ήταν συγκροτημένο κάτω από την ομπρέλα ενιαίου φορέα (ομοσπονδία) και φυσικά, ούτε λόγος γινόταν για διεξαγωγή πρωταθλήματος ή έστω τουρνουά.

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ

Θα πρέπει στο σημείο αυτό ν’ αναφέρουμε ότι, ο ΠΟΕΛ, εκτός από την ποδοσφαιρική του ομάδα, (συντηρούσε και… εκδοτική ομάδα! Πράγματι, το σωματείο της Λευκωσίας) είχε τη δική του εφημερίδα, την «Αθλητική Ηχώ», η οποία εκδιδόταν από μέλη του σωματείου και η οποία αποτέλεσε μια από τις πρώτες αθλητικές εφημερίδες της Κύπρου.

Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΣΕ ΑΠΟΕΛ

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ο ΠΟΕΛ μετονομάστηκε σε ΑΠΟΕΛ το 1928 όταν, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, προστέθηκε η λέξη «Αθλητικός». Η ιδέα για μετονομασία του ΠΟΕΛ σε ΑΠΟΕΛ προήλθε μετά από κάποιο ταξίδι της ποδοσφαιρικής ομάδας στην Αλεξάνδρεια το 1927, όπου και πραγματοποίησε σειρά από φιλικούς αγώνες. Τη μετάβαση του ΠΟΕΛ στην Αίγυπτο διευθέτησε ο Δημοσθένης Συμεωνίδης, αδελφός των Διομήδη και Χριστάκη, ο οποίος εργαζόταν ως γυμναστής στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια της Αλεξάνδρειας. Η πρώτη φιλική συνάντηση έγινε με αντίπαλο τα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια και ο ΠΟΕΛ επικράτησε (2-0). Με νίκη του ΠΟΕΛ έληξαν και τα άλλα δύο φιλικά παιχνίδια, με αντίπαλο την Αθλητική Ένωση Ελλήνων Αλεξάνδρειας και την ΑΕΚ Καΐρου.

Σημασία όμως δεν είχαν τόσο τα αποτελέσματα των αγώνων αυτών, όσο η απόδοση των ποδοσφαιριστών του ΠΟΕΛ, που άφησαν άριστες εντυπώσεις στους αθλητικούς παράγοντες της Αλεξάνδρειας. Πράγματι, οι παίκτες του ΠΟΕΛ έδειξαν ότι δεν ήταν απλά καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά είχαν προσόντα αθλητή. Ορισμένα, λοιπόν, άτομα έριξαν την ιδέα δημιουργίας τμήματος στίβου. Για να γίνει όμως αυτό, θα έπρεπε να συγκατανεύσει η Γενική Συνέλευση, αφού, σύμφωνα με το καταστατικό, το ΠΟΕΛ ήταν καθαρά ποδοσφαιρικό σωματείο. Και πράγματι, η Γενική Συνέλευση του 1928 ομόφωνα αποφάσισε τη μετονομασία του σωματείου σε ΑΠΟΕΛ, ανάβοντας έτσι το πράσινο φως για δημιουργία κι άλλων, εκτός του ποδοσφαιρικού, τμημάτων στο σωματείο. Ως εκ τούτου, ο ΑΠΟΕΛ απέκτησε πολύ γρήγορα τμήμα στίβου, βόλεϊ και επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ

Ο ΑΠΟΕΛ, καθώς και άλλα σωματεία, διατηρούσαν ποδοσφαιρικά τμήματα, αλλά όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το κυπριακό ποδόσφαιρο δεν ήταν ακόμα οργανωμένο στη βάση του, ώστε να είναι εφικτή η διεξαγωγή Παγκύπριου Πρωταθλήματος. Μοιραία λοιπόν, η όλη δραστηριότητα του κυπριακού ποδοσφαίρου, περιοριζόταν σε φιλικά παιχνίδια. Έτσι, μέχρι και την περίοδο 1930-31, ο ΑΠΟΕΛ χαιρόταν για τις νίκες του, που ήταν μεν πολλές, πλην όμως άνευ ουσίας. Ο καιρός όμως είχε ωριμάσει για τη δημιουργία πρωταθλήματος, αφού στο μεταξύ είχαν συσταθεί κι άλλες ποδοσφαιρικές ομάδες στην Κύπρο (Πεζοπορικός 1927, ΑΕΛ 1930, Άρης 1930, Ολυμπιακός 1931). Με πρωτοβουλία λοιπόν ορισμένων ανθρώπων και με διοργανωτή τον Πεζοπορικό, προκηρύχθηκε το 1932, το πρώτο παγκύπριο πρωτάθλημα, το οποίο βέβαια ήταν ανεπίσημο, αφού η ΚΟΠ δεν είχε ακόμη ιδρυθεί.

Στο πρωτάθλημα αυτό πήραν μέρος οκτώ ομάδες απ’ όλες τις επαρχίες και χρησιμοποιήθηκε το σύστημα νοκ-άουτ. Στον τελικό, που έγινε στις 5 Μαΐου 1932, προκρίθηκαν ο ΑΠΟΕΛ και η ΑΕΛ, που θεωρούντο και οι ισχυρότερες ομάδες της εποχής. Και η γαλαζοκίτρινη ομάδα της Λευκωσίας είχε τελικά την τιμή να αναδειχθεί σε πρώτη πρωταθλήτρια Κύπρου, έστω σε ανεπίσημο επίπεδο, (αφού μετέτρεψε τον τελικό σε παιχνιδάκι), συντρίβοντας την ομάδα της Λεμεσού (4-0).
Ο ΑΠΟΕΛ χρησιμοποίησε εκείνη την ιστορική μέρα την ακόλουθη ενδεκάδα: Λοϊζίδης, Κοκής Μιχαηλίδης, Δημητρίου, Φυτής Νεοφυτίδης, Όθων Μαύρος, Νικολής Κυριακίδης, Κωνσταντινίδης, Σολής Χαραλαμπίδης, Σωκράτης Γαβριηλίδης, Σάββας Παναγίδης (Κεραυνός), Στέλιος Νατάρ.

Στον τελικό που έγινε στο ΓΣΖ (έδρα του διοργανωτή Πεζοπορικού), τον ΑΠΟΕΛ συνόδευσαν περίπου 80 οπαδοί του, οι οποίοι πήγαν στη Λάρνακα με… ποδήλατα, ενώ στην επιστροφή της ομάδας στη Λευκωσία και στο άκουσμα του τελικού αποτελέσματος, αρκετές εκατοντάδες φίλοι του ΑΠΟΕΛ φρόντισαν να βρεθούν στο οίκημα του σωματείου για να γιορτάσουν τον πρώτο τίτλο στην ιστορία του σωματείου, που ήταν κι ο πρώτος στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου.

Η επιτυχία του πρώτου ανεπίσημου πρωταθλήματος οδήγησε στη διοργάνωση του επόμενου. Διοργανωτής αυτή τη φορά ήταν το ΑΠΟΕΛ και οι αγώνες ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1933. Το πρωτάθλημα όμως ήταν αρκετά… επεισοδιακό, με αρκετές ομάδες να υποβάλλουν ένσταση κατά του κύρους του αγώνα τους με άλλες ομάδες, ενώ στην πορεία αποχώρησαν η Ανόρθωση και ο Ποσειδώνας. Εν πάση περιπτώσει, με την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης, ΑΠΟΕΛ και ΕΠΑ ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση με 16 βαθμούς, έχοντας μάλιστα τον ίδιο συντελεστή τερμάτων (36-16)! Αποφασίστηκε λοιπόν η διεξαγωγή αγώνων μπαράζ για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Ο ΑΠΟΕΛ απέδειξε στους αγώνες αυτούς ότι δικαίως θεωρείτο η κορυφαία ομάδα της Κύπρου και το θριαμβευτικό 6-0 που πέτυχε στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο την ΕΠΑ, που έγινε στο ΓΣΠ, δεν έδινε κανένα περιθώριο ελπίδας στην ομάδα της Λάρνακας. Ο επαναληπτικός έγινε, βασικά, για διαδικαστικούς λόγους και έληξε ισόπαλος (2-2). Έτσι, για δεύτερη συνεχή χρονιά, ο ΑΠΟΕΛ παρέμενε στο θώκο πρωταθλητή, αρχίζοντας να γράφει το βιβλίο των χρυσών επιτυχιών και θριάμβων του.

Στο τρίτο ανεπίσημο πρωτάθλημα που διοργανώθηκε από την ΑΕΛ και ήταν και το τελευταίο, αφού από την επόμενη χρονιά το παγκύπριο πρωτάθλημα τέθηκε κάτω από την αιγίδα της νεοσυσταθείσας ΚΟΠ, ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε ανέτοιμος αγωνιστικά και μερικώς αποδυναμωμένος με την αποχώρηση ορισμένων βασικών στελεχών του, με αποτέλεσμα να τερματίσει στην τρίτη θέση, πίσω από την πρωταθλήτρια ΑΕΛ και το Τραστ.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΠ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΕΛ

Ο ΑΠΟΕΛ συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγάλα σωματεία όχι μόνο επειδή διέθετε ανέκαθεν ισχυρή ομάδα, αλλά γιατί νοιαζόταν πάντα για το κοινό συμφέρον και τη βελτίωση των πραγμάτων στον κυπριακό χώρο. Όταν λοιπόν το 1934 προέκυψε, μεταξύ Τραστ και Ανόθρωσης, έντονη διαφωνία σχετικά με τη διοργάνωση του τέτατρου ανεπίσημου πρωταθλήματος, δεν εξέπληξε κανένα όταν, παράγοντες του σωματείου της Λευκωσίας, μαζί με παράγοντες της ΑΕΛ, επενέβησαν στη διένεξη αυτή και πρότειναν τη σύγκληση ευρείας σύσκεψης, με αντικειμενικό στόχο τη δημιουργία ομοσπονδίας και φυσικά την προκήρυξη παγκύπριου πρωταθλήματος. Ο ΑΠΟΕΛ λοιπόν πρωτοστάτησε σ’ αυτό το επίπεδο και ήταν στο οίκημά του στη Λευκωσία που, στις 23 Σεπτεμβρίου 1934, αποφασίστηκε η ίδρυση της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ).

Ο τότε γενικός γραμματέας του ΑΠΟΕΛ, Νίκος Στυλιανάκης, υποστηριζόμενος από τον Αναστάση Οικονομίδη, εκπρόσωπο της Ανόρθωσης, εισηγήθηκε τη σύσταση Πενταμελούς Επιτροπής, η οποία θα είχε την ευθύνη της σύνταξης καταστατικού και κανονισμών της νέας ομοσπονδίας, κάτω από τη σκέπη της οποίας θα έμπαιναν όλα τα σωματεία. Να λοιπόν πώς μπήκαν τα θεμέλια για ίδρυση της ΚΟΠ, με τον ΑΠΟΕΛ να αποτελεί ένα από τα οκτώ ιδρυτικά της μέλη.
* Από το βιβλίο 75 χρόνια ένδοξης πορείας.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΓΣΖ, 7 Νοεμβρίου 1934:
ΕΠΑ – ΑΠΟΕΛ 0-1
(κύπελλο, Α΄, γύρος)
Σκόρερ: Πάμπος Αβρααμίδης
ΑΠΟΕΛ: Γιώργος Μουσκής, Διομήδης Συμεωνίδης, Άγγελος Χ” Ιωσήφ, Ανδρέας Σμυρνιός, Όθων Μαύρος, Μέμνος Ψύλλος, Γιώργος Πυθάρας, Μοίρης Αβρααμίδης, Πάμπος Αβρααμίδης, Λυκούργος Αρχοντίδης, Γιώργος Λαμπερτίδης.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

ΓΣΠ, 2 Δεκεμβρίου 1934:
ΤΣΕΤΤΙΝ – ΑΠΟΕΛ 3-0
ΑΠΟΕΛ: Κωστής Κυρίου, Βρασίδας Κραμβής, Άγγελος Χ” Ιωσήφ, Μέμνος Ψύλλος, Κόκης Μιχαηλίδης, Φυτής Νεοφυτίδης, Στέλιος Νάταρ, Λυκούργος Αρχοντίδης, Σωκράτης Γαβριηλίδης, Διομήδης Συμεωνίδης, Μοίρης Αβρααμίδης.
Η ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

ΓΣΠ, 9 Δεκεμβρίου 1934:
ΑΠΟΕΛ – Ολυμπιακός 3-0
Σκόρερ: Στέλιος Νάταρ 40’, Μοίρης Αβρααμίδης 70’, Λυκούργος Αρχοντίδης 80’.
ΑΠΟΕΛ: Κωστής Κυρίου, Μένος Ψύλλος, Άγγελος Χ” Ιωσήφ, Ανδρέας Σμυρνιός, Κόκης Μιχαηλίδης, Φυτής Νεοφυτίδης, Στέλιος Νάταρ, Σωκράτης Γαβριηλίδης, Διομήδης Συμεωνίδης, Λυκούργος Αρχοντίδης, Μοίρης Αβρααμίδης.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1948

Το 1948 αποτέλεσε χρονιά – σταθμό για το κυπριακό ποδόσφαιρο, αφού, τα μίση και τα πάθη της εποχής οδήγησαν στο σχίσμα, όχι μόνο του κυπριακού ποδοσφαίρου, αλλά γενικά του κυπριακού αθλητισμού. Ανοίχθηκαν, το 1948, πληγές που δεν έμελλε να κλείσουν ποτέ αλλά, αντίθετα, στιγμάτισαν τον κυπριακό αθλητισμό για μια ζωή.

Και δυστυχώς, τα γεγονότα του 1948 δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Σε μια εποχή λοιπόν όπου στην Ελλάδα καλλιεργείτο κλίμα φανατισμού μεταξύ δεξιών και αριστερών κι όπου ο εμφύλιος πόλεμος χώριζε τη χώρα σε δύο, το «μικρόβιο» βρήκε τρόπο να μπει και στις φλέβες του ΑΠΟΕΛ και να το δηλητηριάσει. Στη Λευκωσία, οι πολιτικές διαφορές μεταξύ παραγόντων και αθλητών του ΑΠΟΕΛ έμοιαζαν με φωτιά που σιγόβραζε. Αφορμή για να κοπεί δια παντός το κορμί του ΑΠΟΕΛ στα δυο, ήταν το τηλεγράφημα που στάλθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Λευκωσιάτικου Σωματείου προς τον ΣΕΓΑΣ, στις 23 Μαΐου 1948.

Στο εν λόγω τηλεγράφημα, ο ΑΠΟΕΛ απηύθυνε, με την ευκαιρία των πανελληνίων αγώνων στίβου, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σ’ ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία». Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠΟΕΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία» πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους και διαχώρισαν τη θέση τους.

Απ’ εκεί και πέρα, ανέλαβε… δράση ο Τύπος, ο οποίος, με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, άναβε ουσιαστικά το φυτίλι που πυροδότησε στη συνέχεια την έκρηξη. Ακολούθησε η επ’ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του ΑΠΟΕΛ (Λυμπουρής, Τσιαλής, Γωγάκης, Χ” Βασιλείου και Χριστοδούλου) και η ιστορία έγραψε πλέον ότι, μια ομάδα ατόμων που αποσκίρτησαν από τον ΑΠΟΕΛ ίδρυσαν, στις 4 Ιουνίου 1948, νέο σωματείο, με την ονομασία «Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας».

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Οκτώβριος 1926: Σε σύσκεψη στο σπίτι του Άγγελου Αρτέμη, αποφασίσθηκε η σύγκληση Ιδρυτικής Συνέλευσης, με σκοπό την ίδρυση νέου ποδοσφαιρικού σωματείου.
8 Νοεμβρίου 1926: Στο ζαχαροπλαστείο του Χαράλαμπου Χ’’ Ιωάννου πραγματοποιήθηκε η Ιδρυτική Συνέλευση του νέου σωματείου και στην παρουσία 40 περίπου ατόμων «γεννήθηκε» ο ΠΟΕΛ.
1928: Η Γενική Συνέλευση του ΠΟΕΛ αποφάσισε ομόφωνα τη μετονομασία του σωματείου σε ΑΠΟΕΛ και την καλλιέργεια κι άλλων αθλημάτων, εκτός του ποδοσφαίρου.
5 Μαΐου 1932: Στον τελικό του πρώτου ανεπίσημου παγκύπριου πρωταθλήματος, ο ΑΠΟΕΛ συνέτριψε στη Λάρνακα την ΑΕΛ (4-0) και κατέστη, στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου, η πρώτη πρωταθλήτρια Κύπρου, έστω σε ανεπίσημο επίπεδο.
Σεπτέμβρης 1934: Ο ΑΠΟΕΛ πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) και αποτελεί φυσικά ένα από τα οκτώ ιδρυτικά της μέλη.
7 Νοεμβρίου 1934: Στον πρώτο του επίσημο αγώνα, ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε εκτός έδρας την ΕΠΑ (1-0), με τον Πάμπο Αβρααμίδη να γράφει το όνομά του στην ιστορία ως ο πρώτος ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ που σκόραρε σε επίσημο αγώνα.
2 Δεκεμβρίου 1934: Ο ΑΠΟΕΛ αγωνίσθηκε στον πρώτο του αγώνα στο επίσημο πλέον παγκύπριο πρωτάθλημα, χάνοντας στο ΓΣΠ από την Τσεττίν Καγιά (0-3).
1936: Ο ΑΠΟΕΛ πανηγύρισε την κατάκτηση του πρώτου επίσημου παγκύπριου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος στην ιστορία του.
1937: Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο στο ποδόσφαιρο, την ίδια χρονιά (νταμπλ).
1947: Ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε νταμπλ στο ποδόσφαιρο, χωρίς μάλιστα να χάσει τον παραμικρό βαθμό στους δώδεκα αγώνες πρωταθλήματος που έδωσε. Το 1949, ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε εκ νέου το πρωτάθλημα χωρίς απώλεια βαθμών σε 14 αγώνες. Το επίτευγμα αυτό δεν το έχει πετύχει μέχρι σήμερα, άλλη κυπριακή ομάδα.
1948: Μετά τα γνωστά γεγονότα του ’48, ορισμένοι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ αποχώρησαν και ίδρυσαν νέο σωματείο, την Ομόνοια.
1963: Ο ΑΠΟΕΛ κατέστη η πρώτη κυπριακή ομάδα που πήρε μέρος στα ποδοσφαιρικά κύπελλα Ευρώπης και το Σεπτέμβρη του ’63 αντιμετώπισε τη νορβηγική Γκοέβικ Λιν, την οποία και κέρδισε δυο φορές (6-0, 1-0). Ο ΑΠΟΕΛ είναι η πρώτη ελληνική ομάδα που προκρίθηκε σε επόμενη φάση των κυπέλλων Ευρώπης.
1973: Με προπονητή τον Πάνο Μάρκοβιτς, ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε νταμπλ, για πρώτη φορά μετά το 1947. Την ίδια χρονιά, η καλαθοσφαιρική ομάδα του ΑΠΟΕΛ, κατέκτησε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της. Αναδείχθηκε κυπελλούχος.
1974: Η γαλαζοκίτρινη αρμάδα του Μάρκοβιτς κατάφερε, μετά από αγώνες μπαράζ, να παραμείνει στην Α’ Εθνική και να καταστεί η πρώτη και τελευταία κυπριακή ομάδα που δεν υποβιβάστηκε στο πρωτάθλημα Ελλάδας. Την ίδια χρονιά, ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του, το πρωτάθλημα στην επιτραπέζια αντισφαίριση.
1976: Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα μπάσκετ.
1979: Η πετοσφαιρική ομάδα του ΑΠΟΕΛ αναδείχθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Κύπρου, ενώ τον ίδιο χρόνο κατέκτησε και το κύπελλο. Ήταν η απαρχή της χρυσής εποχής του βόλεϊ, αφού, στο διάστημα 1979-85 κατακτήθηκαν έξι πρωταθλήματα και πέντε κύπελλα.
1 Νοεμβρίου 1982: Οι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ προπονήθηκαν για πρώτη φορά στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις στον Αρχάγγελο.
1984: Τελέσθηκαν τα εγκαίνια του ιδιόκτητου οικήματος του ΑΠΟΕΛ στην Αγία Παρασκευή.
1986: Ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με τη Μπεσίκτας στο Β’ γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών, αλλά μετά από παρέμβαση της κυβέρνησης, δήλωσε αποχή από τη διοργάνωση, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την ΟΥΕΦΑ με διετή αποκλεισμό. Η ποινή στη συνέχεια μειώθηκε σ’ ένα χρόνο.
1996: «Χρυσή» χρονιά για τον ΑΠΟΕΛ, αφού, στο πλαίσιο των εορτασμών του για τα 70α γενέθλιά του, κατέκτησε νταμπλ τόσο στο ποδόσφαιρο – χωρίς μάλιστα να χάσει ούτε ένα παιχνίδι στο πρωτάθλημα – όσο και στο μπάσκετ.
1997: Ιδρύθηκε η εταιρεία «ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο Λτδ», της οποίας τη σύσταση είχε εισηγηθεί ο Μάικ Ιωαννίδης.

Previous post

Ρίισε και Μπίδης στην κορυφή!

Next post

Παικταράς!