7 χρόνια, σαν να ήταν χθες…

#onthisday 07/03/2012 ο ΑΠΟΕΛ πετυγχαίνει το ακατόρθωτο και προκρίνεται στα προημιτελικά του champions league.” Θα στα πω να γουστάρουμε, το στομάχι μου κόμπος. 2012, η χρονιά που παλάβωσε ο κόσμος”. APOELFC

Με ανάρτηση στα social media ο ΑΠΟΕΛ υπενθύμισε σε όλους το έπος που γράφτηκε πριν 7 χρόνια. Και πως να το ξεχάσει κανείς;

07.03.2012. Η μέρα ξημερώνει και ο καθένας μας ανυπομονεί να περάσει η ώρα για να βρεθεί στο ΓΣΠ. Υπήρχε η πίστη ότι ο ΑΠΟΕΛ με τον κόσμο στο πλευρό του θα μπορούσε να ανατρέψει τα εις βάρος του δεδομένα. Με το μεγαθήριο τη Λυόν όλα ήταν πιθανά. Από νωρίς ο κόσμος καταφθάνει στο γήπεδο, άλλοι αισιόδοξοι, άλλοι συγκρατημένοι. 23 και πλέον χιλιάδες φίλοι του ΑΠΟΕΛ γεμίζουν το γήπεδο μια ώρα πριν την έναρξη του αγώνα φωνάζοντας συνθήματα, σείοντας το ΓΣΠ.

21:45 το παιχνίδι αρχίζει.  “ΑΠΟΕΛΑΡΑ ΒΑΛΕ ΕΝΑ ΓΚΟΛ”. Ο κόσμος πιο πορωμένος από ποτέ από το πρώτο λεπτό φωνάζει για γκολ. Ο  Μαντούκα πραγματοποιεί το όνειρο μας, σκοράροντας μόλις στο 8ο λεπτό. Το ΓΣΠ τρέμει, σείεται φωνάζει, ΠΙΣΤΕΥΕΙ.

Η ώρα περνά. Τα λεπτά κυλούν. Ο κόσμος φωνάζει όλο και περισσότερο για ακόμα ένα γκολ. Η λήξη του αγώνα είναι γεγονός και ο οποίος θα κριθεί στην παράταση. Κουρασμένοι οι παίχτες και των δύο ομάδων χαμηλώνουν εντάσεις, ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ ποτέ! Σφύριγμα λήξης της παράτασης και πάμε στα πέναλτι. Χαμηλώνουν οι φωνές στην κερκίδα, επικρατεί δυσφορία, άγχος, πίεση, αισιοδοξία, απαισιοδοξία, χαρά, λύπη, συγκίνηση.

120 λεπτά πέρασαν χωρίς να κρίνουν τίποτα. Ξεκινούν τα πέναλτι. “Πιάστο ρε Διονύση” ακουγόταν χαμηλόφωνα από τους οπαδούς μας. Ο Θεός εκείνη τη μέρα κυριαρχούσε με συνεχή σταυροκόπημα, προσευχές, τάματα. Αρχή κάνει η Λυόν η οποία σκοράρει κάνοντας το 1-0. Το πρώτο πέναλτι για την ομάδα μας εκτελεί ο Αίλτον κάνοντας το 1-1. 2ο πέναλτι για την Λυόν, εκτελείται, ο Χιώτης πέφτει σωστά, ωστόσο η μπάλα δεν του κάνει το χατίρι, κτυπά στην πλάτη του και … καταλήγει στα δίχτυα. Ο Διονύσης θυμώνει, τα βάζει με την τύχη του, ορίεται, ΠΕΙΣΜΩΝΕΙ. Νούνο Μορράις αναλαμβάνει την εκτέλεση του 2ου πέναλτι για την ομάδα μας όμορφα, ψύχραιμα και 2-2. Η Λυόν πετυγχαίνει το 3ο πέναλτι κάνοντας το 3-2. Ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου ο επόμενος. Μασώντας χαρακτηριστικά τσίχλα, κεντράρει και πυροβολεί την εστία της Λυόν και το 3-3 είναι γεγονός. Η Λυόν συνεχίζει με τον Λακαζέτ στην άσπρη βούλα. Εκτελεί ο σταρ των Γάλλων αλλά “ναιιιιιιι ο Χιώτης αποκρούει”. Φωνές, συνθήματα, έξαλλοι πανηγυρισμοί ξαναρχίζουν από τους χιλιάδες οπαδούς μας. Το 3-3 παραμένει και επόμενος εκτελεστής του πέναλτι ο Ιβάν Τρισκόφσκι. Εκτελεί ο Ιβάν γκοοοολ και πλεονέκτημα για την ομάδα μας. Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ το πιστεύει όσο ποτέ. Φωνές, συνθήματα, “πιάστο ρε Διονύση”, το ΓΣΠ και πάλι σείεται. Έτοιμος ο Μπάστος να εκτελέσει το πέναλτι απέναντι από τον “δαιμονισμένο” Χιώτη. Εκτελεί ο Μπάστος ΚΑΙ Ο ΧΙΩΤΗΣ ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ, ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ Ο ΧΙΩΤΗΣ, ΣΤΕΛΛΕΙ ΤΟ ΑΠΟΕΛ ΣΤΟΥΣ 8, ΕΠΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ. Κάποια λόγια που ήχουν στα αυτιά μας μέχρι και σήμερα.

Κόσμος, παίχτες, διοίκηση, φροντιστές, δημοσιογράφοι, αντιΑΠΟΕΛίστες δεν πιστεύουν αυτό που συμβαίνει. Ο ΑΠΟΕΛ ΣΤΙΣ 8 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Κλάματα, χαρά, συγκίνηση, ένταση, πάθος, συνθήματα, αγκαλιές, φιλιά. Συναισθήματα που μόνο αν είσαι ένας από εμάς μπορείς να τα καταλάβεις. Ο ΑΠΟΕΛ ΣΤΟΥΣ 8. Ίσως κανείς να μην συνειδητοποίησε τι έγινε, ίσως να μην κατάλαβαν που έφτασε η ομάδα αυτή!

7 χρόνια μετά και οι μνήμες δεν σβήνουν. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Η τρίχα κάγκελο όταν τα θυμόμαστε από τη μια, από την άλλη με τα σημερινά δεδομένα είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει ξανά η υπέρβαση. Ο ΑΠΟΕΛ στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, ο ΑΠΟΕΛ έβαλε την Κύπρο στον χάρτη της Ευρώπης, ο ΑΠΟΕΛ τους ανάγκασε όλους να υποκλιθούν και να παραμιλούν, ο ΑΠΟΕΛ έμαθε σε όλους τι είναι η Κύπρος! Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ο στρατηγός αυτής της επιτυχίας, ο κορυφαίος προπονητής, ο δικός μας Ιβάν που μέχρι και σήμερα αποτελεί λατρεμένο άτομο για τον καθένα μας!

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ. Ο ΑΠΟΕΛ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑΒΑΝΙ. ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ, ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ, ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΣΕ ΟΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΙ, ΔΕΝ ΞΕΓΡΑΦΕΙ.

Πορτοκαλί Diva